Κάποιο αγοράκι μπήκε επειγόντως στις Πρώτες Βοήθειες ενός νοσοκομείου .

  
Theoktistos Diktapanidis
Κάποιο αγοράκι μπήκε επειγόντως στις Πρώτες Βοήθειες ενός νοσοκομείου . Ύστερα από επείγουσες εξετάσεις ο ιατρός αποφάνθηκε τα εξής : " Θα ανοίξω την καρδιά σου… "
Το αγοράκι τον διέκοψε απότομα..." Μέσα στην καρδιά μου θα βρείτε το Χριστό " .
Ο χειρουργός τον κοίταξε περίεργα και καθώς δεν πίστευε σούφρωσε τα φρύδια του και του είπε :
" Θα ανοίξω την καρδούλα σου για να διαπιστώσω τις βλάβες που σου προκάλεσε η αρρώστια σου… " .
Ναί αλλά όταν ανοίξετε την καρδιά μου , θα βρείτε το Χριστό...
Ο γιατρός έριξε ένα βλέμμα περίεργο προς τους γονείς του που κάθονταν ήρεμοι πλά'ι' του και συνέχισε : " Όταν διαπιστώσω τις βλάβες , θα κλείσω την καρδιά και το στήθος σου και θα αποφασίσω τι θα κάνω " .
Σύμφωνοι , αλλά θα βρείτε το Χριστό μέσα στην καρδιά μου . Η Αγία Γραφή λέει , πως ο Χριστός κατοικεί εκεί μέσα . Όλοι οι εκκλησιαστικοί ύμνοι λένε , πως ο Χριστός κατοικεί εκεί , μέσα στην καρδιά μας . Εσείς θα τον βρείτε μέσα στη δική μου καρδιά .
Ο καρδιοχειρουργός απηύδησε : " Θα σου πώ τι ακριβώς θα βρώ μέσα στην καρδιά σου ".
Θα βρώ ένα φθαρμένο καρδιακό μύ , μια μειωμένη κυκλοφορία αίματος και εξασθενημένα αιμοφόρα αγγεία . Και τότε θα μπορώ , αν ξέρω , αν έχω τη δυνατότητα να σε κάνω καλά .
Και θα βρείτε επίσης και το Χριστό , που βρίσκεται εκεί...
Ο ιατρός βγήκε από την αίθουσα εξετάσεως ενοχλημένος . Καημένο παιδί…!!
Όπως είχε προβλέψει , προέβη στη χειρουργική επέμβαση . Οι βλάβες ήταν σημαντικές , καθώς είχε προβλέψει , σύμφωνα με την εικόνα των εξετάσεων . Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα…
Όταν τελείωσε το χειρουργείο , κάθισε στο γραφείο του για να καταγράψει στο τετράδιο χειρουργείου τις σημειώσεις του σχετικά με την επέμβαση ...Κατεστραμμένη αορτή , κατεστραμμένη πνευμονική φλέβα , εκτεταμένη μυϊκή εκφύλιση . Καμιά ελπίδα μεταμόσχευσης . Καμιά ελπίδα ίασης . Θεραπεία..παυσίπονα και απόλυτη ανάπαυση.
Πρόγνωση...Ο θάνατος θα επέλθει μέσα στο χρόνο…!!
Άφησε τον Η/Υ και σηκώθηκε…Απευθύνθηκε στο Χριστό του μικρού : " Γιατί , αναφώνησε , γιατί το έκανες αυτό ; Το έστειλες εδώ , το έστειλες μ΄αυτό το κακό . Το καταδίκασες να πεθάνει μικρό απ’ αυτό το κακό . Γιατί ; Γιατί ; " .
Τότε στο βάθος άκουσε μια φωνή να του απαντά : " Αυτό το παιδί δεν είναι προορισμένο να ζήσει μακροπρόθεσμα στο δικό σας ποίμνιο . Αυτό το παιδί ανήκει στο δικό μου ποίμνιο και έτσι θα είναι για πάντα . Εδώ , στο δικό μου ποίμνιο , δεν υπάρχει κανένας πόνος . Θα ανακουφιστεί τόσο , όσο δε φαντάζεσαι . Κάποια μέρα , οι γονείς του θα το συναντήσουν εδώ και θα γνωρίσουν την ειρήνη . Το ποίμνιό μου θα συνεχίσει να αυξάνεται..."
Δάκρυα έτρεχαν στα μάτια του καρδιοχειρουργού . Όμως τα αισθήματά του ενάντια στο Θεό , γεμάτα εγωισμό , αντιδρούσαν μέσα του : " Έπλασες αυτό το πλάσμα , έπλασες αυτή την καρδιά . Είναι καταδικασμένο να πεθάνει μέσα σε λίγους μήνες…Γιατί ;
Η φωνή μέσα του απάντησε : " Το παιδί πρέπει να επιστρέψει στο δικό μου ποίμνιο γιατί έχει εκτελέσει το καθήκον του . Δεν έπλασα το παιδί μου στη γη για να το χάσω , αλλά για να ξαναβρεθεί ένα άλλο χαμένο πρόβατο . "
Ο γιατρός κατάλαβε πως αυτό το παιδί δεν ήρθε εκεί τυχαία…ήρθε γι’ Αυτόν . Ο ίδιος είχε λάβει μια χριστιανική μόρφωση . Οι αναμνήσεις χόρευαν μέσα στο νού του . Εξ αιτίας των πολλών επαγγελματικών του επιτυχιών , η ψυχή του είχε γίνει η τελευταία του φροντίδα .
Μπήκε στο θάλαμο του παιδιού , κάθισε πάνω στο κρεβάτι του , έχοντας απέναντί του , τους γονείς του .
Το αγοράκι ξύπνησε και ψέλλισε : " Ανοίξατε την καρδιά μου ; "
Ναί , απάντησε συγκινημένος ο ιατρός .
Και τι βρήκατε , ρώτησε ο μικρός .
Βρήκα το Χριστό , απάντησε ο χειρουργός , κλαίγοντας σαν το μικρό παιδί που ήταν ο ίδιος , πριν από πενήντα χρόνια…
Το παιδί και ο ιατρός έγιναν οι καλύτεροι φίλοι...