Η δύναμη της Προσευχής στις δυσκολίες !

 
Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή όσα απίστευτα στοιχεία και αν έχει…. ήταν αρχές Δεκέμβρη 2007.
Οι έννοιες και οι φροντίδες της καθημερινότητας με είχαν καταβάλει εκείνο τον καιρό και ιδιαίτερα κάποιες οικογενειακές υποθέσεις μου είχαν προκαλέσει μεγάλη στεναχώρια.

Τέλος πάντων σκεφτόμουν, τα έχει αυτά η ζωή. Αυτό, όμως, που ένοιωσα εκείνο το πρωί ήταν για μένα -έτσι σκεφτόμουν τότε- τελειωτικό. Από την προηγούμενη είχα κάποιες εκκρεμότητες να φέρω σε πέρας και μάλιστα οικονομικές, που με είχαν στεναχωρήσει και με είχαν αγχώσει πολύ. Είχα πάει στο ταμείο των υπαλλήλων της υπηρεσίας που εργάζομαι και είχα εισπράξει το ποσό ενός δανείου 20.000 ευρώ, προκειμένου να εξοφλήσω την τράπεζα η οποία μας έβγαλε το εξοχικό σπίτι σε πλειστηριασμό και προχώρησε σε κατάσχεση.

Ήμουν πολύ στεναχωρημένη, γιατί αυτό το σπίτι είχε φτιαχτεί με πολύ μόχθο και κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε με τα παιδιά εκεί για διακοπές. Δεν ήθελα με κανένα τρόπο να το χάσω, αν και οικονομικά ήμουν σε πολύ δύσκολη κατάσταση, αφού βασιζόμουν μόνο στο μισθό μου. Τέλος πάντων ζήτησα από τη υπηρεσία δάνειο, για το οποίο μου κρατάνε κάθε μήνα 250 ευρώ από το μισθό. Μόλις το εισέπραξα σε μετρητά πήγα στην τράπεζα και έστειλα 6.000 ευρώ σε έναν θείο, που είχε καταβάλει εγγύηση για να μη γίνει η κατάσχεση και τα υπόλοιπα 14.000 θα τα έβαζα σε λογαριασμό της τράπεζας τον οποίο όμως δεν είχα και έπρεπε να τηλεφωνήσω να μου τον πουν. Και ώσπου να τελειώσω με όλα αυτά η τράπεζα έκλεισε. Έτσι σκέφθηκα να αφήσω τα χρήματα, μαζί με όλα τα χαρτιά, όπως ήταν, μέσα στο αυτοκίνητό μου, στο τσεπάκι της πόρτας του οδηγού. Εκεί ποιος να τα πειράξει. Άλλωστε πρωί-πρωί θα πήγαινα να τα καταθέσω.

Ποτέ δεν είχα χάσει κάτι από το αυτοκίνητο. Μάλιστα τα έβαλα σε ένα φάκελο από αυτούς των δημοσίων υπηρεσιών καθώς τους φύλαγα, όταν η ταμίας μας πλήρωνε και μας έβαζε τα χρήματα στο φάκελο. Εγώ πάντα της γκρίνιαζα γι’ αυτό ότι ο τρόπος αυτός είναι απηρχαιωμένος, αλλά εκείνη εξακολουθούσε το σύστημά της. Έτσι κρατούσα τους φακέλους κι όλο και κάπου μου χρησίμευαν. Ίσως σας κουράζω με λεπτομέρειες αλλά θα δείτε παρακάτω γιατί σας τις αναφέρω. Εκείνο το πρωί λοιπόν ξεκίνησα να πάω στη τράπεζα για την κατάθεση των χρημάτων. Το αυτοκίνητο, ενώ συνήθως το παρκάρω στην πυλωτή της πολυκατοικίας, εκείνο το βράδυ το είχα παρκάρει λίγο παραπέρα από το σπίτι, γιατί κάποιος μου είχε πιάσει το πάρκιν. Πηγαίνω εκεί που το είχα παρκάρει, πολύ κοντά στο σπίτι και σε σίγουρο μέρος, αλλά το αυτοκίνητο πουθενά. Κοπήκανε τα πόδια μου. Δεν ήταν δυνατόν. Στη γειτονιά. Λίγα μέτρα από το σπίτι. Ποτέ κανείς δεν είχε παραπονεθεί για κλοπές.

Είμαστε ήσυχη γειτονιά. Κόντεψα να τρελαθώ. Δεν ήταν μόνο το αυτοκίνητο που έχασα, κι αν το εύρισκα και πως θα το εύρισκα, και πως θα πηγαίνω στη δουλειά και πως θα πηγαίνει ο γιος μου στο σχολείο που τον πήγαινα εγώ κάθε πρωί, δεν ήταν που δεν είχα καθόλου χρήματα να αγοράσω άλλο, ήταν ότι είχα μέσα και τις 14.000 ευρώ. Πήγα να τρελαθώ πραγματικά. Και εκτός αυτού και το σπίτι θα έχανα, αφού δεν πρόλαβα να στείλω τα χρήματα στην τράπεζα. Και το αυτοκίνητο και τα χρήματα, αλλά και θα μου κρατούσαν κι από τον μισθό μου 250 ευρώ το μήνα γι’ αυτό το δάνειο. Τρελάθηκα. Ένοιωσα δύσπνοια, κιτρίνισα. Γύρισα στο σπίτι και κάθισα μουδιασμένη. Τώρα τι να κάνω. Παίρνω αμέσως το 100 και καταγγέλλω τη κλοπή. -Τι να σας πω κυρία μου, μου λέει στην άλλη άκρη της γραμμής ο αστυνομικός, στην Αθήνα κάθε μέρα κλέβονται 100 αυτοκίνητα. Θα δώσουμε τα στοιχεία στα περιπολικά κι αν τύχει και πέσουμε επάνω.. αν είστε τυχερή… πηγαίνετε και στο αστυνομικό τμήμα να κάνετε και μήνυση κατά αγνώστων. Όλα μαύρα…Πηγαίνω στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής μου, κι εκεί τα ίδια. Εκεί ένα παιδί, νέος αστυνομικός, μου φέρνει ένα μπουκαλάκι νερό -πως θα με είδε το παιδί- και μου λέει. -Ηρεμήστε μπορεί και να το βρείτε…

Γυρίζω σπίτι και περιμένω…Στη στιγμή άρχισα να σκέφτομαι τα γεγονότα. Πως συνέβη αυτό, γιατί συνέβη αυτό, γιατί ο Θεός να μου δώσει αυτή τη δοκιμασία…Εκεί μου ήρθε τότε στο νου μια κουβέντα, που μου είχε πει ένα σεβάσμιος γέροντας κάποτε, που πήγα κοντά του να εξομολογηθώ. Ήμουν τότε πολύ στενοχωρημένη και ανήσυχη για τα παιδιά μου, για τη ζωή μου…έκλαιγα, μιλούσα κι έκλαιγα…τότε μου λέει. -Μην κλαις. Ο Θεός μας δίνει τις δοκιμασίες για κάποιο λόγο. Είναι, όμως, πατέρας μας και αγαπάει τα παιδιά του. Το καλό μας θέλει. Πρέπει να του έχουμε εμπιστοσύνη. Για κάποιο λόγο μας τα στέλνει όλα τούτα. Μην κλαις. Είναι αμαρτία, γιατί δείχνεις ότι δεν τον εμπιστεύεσαι…Να κάνεις την προσευχή σου και να αφήνεσαι με εμπιστοσύνη στο θέλημά του. Εγώ, όμως, είμαι ένας άνθρωπος κοσμικός. Ψάχνω βέβαια τα πνευματικά μονοπάτια, αλλά πολύ μικρή είναι η πίστη μου. Θυμήθηκα τα λόγια τούτα του γέροντα και σκέφτηκα ξανά τα γεγονότα κάτω από άλλη ματιά. Για πoιο λόγο γίνονται όλα, για κάποιο λόγο μας στέλνει ο Θεός τις δοκιμασίες. Για λίγο όμως, γιατί ξανά με κυρίευσε η απελπισία, αλλά πάλι ξανασκέφτηκα τα λόγια του γέροντα.. Και τότε ξαφνικά θυμήθηκα ότι μου είχε δώσει μια προσευχή να διαβάζω στα δύσκολα αλλά… και στα εύκολα μου είχε πει. Έψαξα πού την είχα καταχωνιάσει εδώ και τόσα χρόνια -θα είχαν περάσει 8-9 χρόνια από τότε. Τη βρήκα όμως, δεν την είχα πετάξει. Την διάβασα πολλές φορές. Ήταν η προσευχή των πατέρων της Όπτινα.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ
 
ΚΥΡΙΕ, βοήθησε με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει ή σημερινή ήμερα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημα Σου. Στην κάθε ώρα αυτής της ημέρας φώτιζε με και δυνάμωνε με για το κάθε τι. Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω στο διάστημα της σημερινής ημέρας, δίδαξε με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την πεποίθησι ότι προέρχονται από το άγιο θέλημα Σου. Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου σε όλα τα έργα μου και τα λόγια μου. Σ’ όλες τις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω, ότι τα πάντα προέρχονται από Σένα. Δίδαξε με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογενείας μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μην συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα. ΚΥΡΙΕ, δος μου την δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής καθ’ όλη την διάρκεια της. Καθοδήγησε την θέλησή μου καi δίδαξε με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και να αγαπώ. ΑΜΗΝ.
Σε λίγο ξαναπήρα τηλέφωνο το 100. Τίποτα. Το αστυνομικό τμήμα τίποτα. Ήρθε μεσημέρι. Γύρισαν τα παιδιά από τα σχολεία τους. Του είπα τα καθέκαστα. Στεναχωρέθηκαν πολύ. Εγώ μουδιασμένη, αλλά κάπου άρχισα να σκέφτομαι ότι πρέπει να αποδέχομαι αυτά που μου τυχαίνουν στην ζωή. Να έχω εμπιστοσύνη στο Θεό. Μάλλον, όμως, το ’κανα και αναγκαστικά, αφού δεν μπορούσα να κάνω και τίποτε άλλο. Όμως αυτή η κουβέντα του γέροντα όλο και μεγάλωνε στο μυαλό μου…Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό… Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Άρα πρέπει να σκεφτώ ποιος είναι ο σκοπός, είπα εγώ στον εαυτό μου, αφού αυτή είναι η πάγια τακτική μου, όλα να τα εξηγώ. Έλα, όμως, που ορισμένα είναι πάνω από τη δύναμη του νου μου. Έτσι πέρασε η μέρα. Κάνοντας τηλεφωνήματα, αγωνιώντας, ξανακάνοντας προσευχή. Κατά τις 11:30 η ώρα το βράδυ ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. -Κυρία μου είμαστε από το αστυνομικό τμήμα Κάτω Πατησίων. Έχετε ένα αυτοκίνητο άσπρο, τάδε μάρκα με τάδε νούμερα. Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Ναι. Τι έγινε· Έχουμε εδώ δυο άτομα που είχαν το αυτοκίνητό σας· τους σταματήσαμε για έλεγχο και βρήκαμε το δίπλωμα και τα χαρτιά σας.
Διαβάστε εδώ: Η ελπίδα σας στο Θεό... η Προσευχή είναι πανίσχυρο όπλο

Eλάτε αμέσως.Έτρεξα κατευθείαν εκεί. Ήταν δυο νεαροί -όχι κακά παιδιά- με σκυμμένο το κεφάλι. Κυρία μου, μού λέει ο διοικητής τι είχατε στο αυτοκίνητό σας εκτός από τα χαρτιά σας; Χρήματα κύριε διοικητά. Πόσα; 14.000 ευρώ. Καλά κυρία μου, αφήνουμε τόσα λεφτά στο αυτοκίνητο; Τι να του πω δίκιο είχε. Βγάζει τότε από το συρτάρι του ένα φάκελο, τον φάκελο της υπηρεσίας μου, που είχα βάλει μέσα τα χρήματα και μου λέει. Μετρήστε τα. Κοπήκανε τα πόδια μου. Μα ήταν δυνατόν; Αρχίζω και μετράω. Τα χρήματα ήταν όλα εκεί δεν έλειπε ούτε ένα ευρώ. Δεν είναι δυνατόν λέω. Πως έγινε αυτό; Ρωτάει τότε ο διοικητής τους νεαρούς. Τι έγινε παιδιά; Πως και δεν πειράξατε τα χρήματα; Δεν τα βρήκατε; Όχι απαντάει ο ένας. Δηλαδή βρήκαμε τον φάκελο, αλλά δεν τον ανοίξαμε. Γιατί τους ρωτά ο αστυνομικός. Να καθώς ψάχναμε το αυτοκίνητο, στο ντουλαπάκι μπροστά, του συνοδηγού βρήκαμε τα διπλώματα της κυρίας και των παιδιών της, την άδεια του αυτοκινήτου και βρήκαμε κι έναν φάκελο ίδιο που είχε μέσα ένα κομμάτι ψωμί από την εκκλησία, ξερό. -Αντίδωρο το λένε ρε βλάκα, του λέει ο άλλος.-Ναι αντίδωρο. Ε, και καθώς ψάχναμε βρήκαμε στο τσεπάκι στο πλάι του αυτοκινήτου και αυτό τον φάκελο και είπαμε ότι αντίδωρο θα ’χει πάλι μέσα αυτή, όπως είχε στο άλλο. Φαίνεται ότι θα ’ναι καμιά θρήσκα… Και έτσι δεν ανοίξαμε τον φάκελο.. Μείναμε όλοι άφωνοι. Μαζεύτηκαν όλοι οι αστυνομικοί γύρω-γύρω και κοιτούσαν παραξενεμένοι. Κανείς δε μιλούσε.

Δεν θα σας κουράσω με άλλες λεπτομέρειες. Σε λίγο ήρθαν οι γονείς τους -καλοί άνθρωποι- απέσυρα τη μήνυση και γύρισα σπίτι. Εκεί έγινε πάλι άλλο σκηνικό. Τα παιδιά μου δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι το αυτοκίνητο βρέθηκε άθικτο, μόνο η βενζίνη είχε τελειώσει, και τα χρήματα όλα. Ήταν συγκλονιστικό. Δηλαδή ένα μικρό κομματάκι αντίδωρο μπόρεσε να ανατρέψει μια σειρά γεγονότων. Γιατί, αν είχαν βρει τα χρήματα, σίγουρα τα πράγματα θα έβαιναν αλλιώς. Και πότε το είχα βάλει εκεί το αντίδωρο ούτε που θυμόμουν. Εκείνο το ντουλαπάκι σπάνια το ανοίγω. Και το αντίδωρο θα το είχα από το καλοκαίρι ίσως, που πηγαίνω καμιά φορά σε κάποιο προσκύνημα. Αλλά πάλι πως το έβαλα μέσα στο φάκελο. Ούτε που μπορώ να θυμηθώ. Σημασία βέβαια έχει πως το γεγονός αυτό με έκανε να βλέπω τη ζωή αλλιώς. Να βλέπω με σεβασμό το καθετί και να αποδέχομαι με σεβασμό σχεδόν με ευγνωμοσύνη ακόμα και τα άσχημα, που μου συμβαίνουν στη ζωή. Το περιστατικό έγινε αιτία να επηρεαστούν αρκετοί άνθρωποι. Πρώτη εγώ. Μετά τα παιδιά μου, που συνήθως με κοντράρουν πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα, τώρα όλο και συζητούν θέματα πνευματικά και ο μικρός -τελειόφοιτος λυκείου- εφέτος για πρώτη φορά νήστεψε. Αυτό τον καιρό συμμετέχω σε κάποιο μεταπτυχιακό πρόγραμμα και επειδή εκείνη την ημέρα δεν πήγα στο μάθημα εξήγησα στον καθηγητή μου τι είχε συμβεί. Την άλλη μέρα, όταν του είπα την συνέχεια, κούνησε σκεφτικός το κεφάλι και με παρότρυνε να πάω να κοινωνήσω, πράγμα που έκανα καθώς πλησίαζε η γιορτή του αγίου Νικολάου.

Περιττό να πω ότι ανέφερε το γεγονός σε όλο το τμήμα και έμειναν να με κοιτάζουν όλοι κατάπληκτοι. Η μητέρα του ενός από τα παιδιά, που είχαν πάρει το αυτοκίνητό μου τηλεφώνησε λίγο μετά τα Χριστούγεννα και μου είπε πως ο γιος της τής ζήτησε να νηστέψει και να πάει να κοινωνήσει, γιατί του έκανε λέει μεγάλη εντύπωση το γεγονός με το αντίδωρο και το ότι δεν είχε συνέπειες η κακή του αυτή πράξη για την οποία και είχε μετανιώσει πικρά… Οι συνάδελφοι στη δουλειά άκουσαν το γεγονός, ορισμένοι μπορεί να το ξέχασαν, ορισμένοι, όμως, που και μου το θυμίζουν και συχνά κουβεντιάζουμε για το αν υπάρχουν δυνάμεις πάνω από μας, που ρυθμίζουν τις ζωές μας. Και ακόμα η διήγηση του γεγονότος αυτού με έκανε να έρθω κοντά με μια φίλη, που με βοηθά να βαδίσω στον δρόμο τον πνευματικό με όλο και πιο σίγουρα βήματα. Τη λένε Αγγελική. Τα λόγια αυτά του γέροντα, τα λόγια της προσευχής, τα θυμάμαι πάντα στα δύσκολα, αλλά και στα εύκολα. Αυτή η προσευχή τυπώθηκε στο νου και στην καρδιά μου και τη ψιθυρίζω από τότε συχνά, σχεδόν κάθε μέρα… «Κύριε…Στις απρόοπτες καταστάσεις μη μ’ αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από σένα…
Δίδαξε με να δέχομαι με ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις εσύ… Κύριε, δος μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο της ημέρας αυτής σε όλη τη διάρκειά της. Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξε με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν’ αγαπώ. ΑΜΗΝ». 
Και μέσα στο τρέξιμο της καθημερινότητας δεν βάζει ο νους του ανθρώπου τι μπορεί να του ξημερώσει και τι πράγματα μπορεί να του συμβούν.-

«ΕΝΟΡΙΑΚΑ ΝΕΑ» Αγίου Γεωργίου Διονύσου Αττικής Ιούλιος – Αύγουστος 2008.
https://www.vimaorthodoxias.gr/theologikos-logos-diafora/dynami-tis-prosefchis-stis-dyskolies/ 

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι!

Από Greek Affair

«Αν έχεις αμαρτίες, να μην απελπιστείς, αυτά δεν παύω να σας τα λέω συνεχώς, και αν κάθε μέρα αμαρτάνεις, να μετανοείς καθημερινά.

Γιατί η μετάνοια είναι το φάρμακο κατά των αμαρτημάτων είναι η προς τον Θεόν παρρησία, είναι όπλο κατά του διαβόλου, είναι η μάχαιρα πού του κόβει το κεφάλι, είναι η ελπίδα της σωτηρίας, είναι η αναίρεση της απογνώσεως.

Η μετάνοια μάς ανοίγει τον ουρανό και μάς εισάγει στον Παράδεισο. Γι’ αυτό (σου λέω), είσαι αμαρτωλός; μην απελπίζεσαι. Ίσως βέβαια αναλογιστείς. Μα τόσα έχω ακούσει στην Εκκλησία και δεν τα ετήρησα. Πώς να εισέλθω και πάλι και πώς και πάλι να ακούσω; Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εισέλθεις επειδή, όσα άκουσες δεν τα ετήρησες. Να τα ξανακούσεις, λοιπόν, και να τα τηρήσεις. Εάν ο ιατρός σου βάλει φάρμακο στην πληγή σου και παρά ταύτα δεν καθαρίσει, την επομένη ημέρα δεν θα σου ξαναβάλει πάλι; Μη ντρέπεσαι, λοιπόν, να ξαναέλθεις στην Εκκλησία. Να ντρέπεσαι όταν πράττεις την αμαρτία. Η αμαρτία είναι το τραύμα και η μετάνοια το φάρμακο.

Αν, λοιπόν, έχεις παλιώσει σήμερα από την αμαρτία, να ανακαινίσεις τον εαυτό σου με τη μετάνοια. Και είναι δυνατό, μπορεί να πει κανείς να σωθώ, αφού μετανοήσω; Και βέβαια είναι. Μα, όλη τη ζωή μου την πέρασα μέσα στις αμαρτίες, και εάν μετανοήσω θα βρω τη σωτηρία; Και βέβαια. Από που γίνεται αυτό φανερό; Από τη φιλανθρωπία του Κυρίου σου… Γιατί η φιλανθρωπία του Θεού δεν έχει μέτρο. Και ούτε μπορεί να ερμηνευτεί με λόγια η πατρική Του αγαθότητα.

Σκέψου μια σπίθα πού έπεσε μέσα στη θάλασσα, μήπως μπορεί να σταθεί εκεί ή να φανεί; Όση σχέση έχει, λοιπόν, μια σπίθα με το πέλαγος, τόση σχέση έχει η αμαρτία σου σε σύγκριση με τη φιλανθρωπία του Θεού. Και καλύτερα, θα έλεγα, όχι τόση, άλλα πιο πολλή. Γιατί το πέλαγος, ακόμη και αν είναι απέραντο, έχει όριο, μέτρο και σύνορα.

Η φιλανθρωπία όμως του Θεού είναι απεριόριστη.

Γι’ αυτό σου επαναλαμβάνω. Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι».

Τι είναι αγάπη; 10 αλήθειες που ξεχνάμε

Από Greek Affair

Όλοι αναζητάμε την αγάπη, τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που θα μας προσφέρει τη ζεστασιά, την προστασία και την ευτυχία που τόσο αναζητάμε.

Όταν φανταζόμαστε την ιδανική σχέση τείνουμε να εξιδανικεύουμε όχι μόνο τον σύντροφο που θα έχουμε στη ζωή μας αλλά και την ίδια την αγάπη. Η αγάπη μπορεί να υπάρχει στην καθημερινή μας ζωή μαζί με την ρουτίνα, τα προβλήματα, την βαρεμάρα. Για αυτό μην ξεχνάτε τι είναι πραγματικά η αγάπη:

1.Η αγάπη είναι επιλογή: Η αγάπη διαφέρει από την επιθυμία, το πάθος και άλλα συναισθήματα που διαρκούν συνήθως λίγο αλλά είναι πολύ έντονα. Η αγάπη είναι μια επιλογή. Έχουμε επιλέξει να αγαπάμε κάποιον και κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μας πιέσει να αισθανθούμε αγάπη.

2. Η αγάπη δεν είναι παθιασμένη: Η αγάπη δεν είναι ένα συναίσθημα υπερβολικό. Δεν μας οδηγεί να κάνουμε τρελά πράγματα και δεν βγάζει τον κακό μας εαυτό προς τα έξω. Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μπορούμε να αντέξουμε για αυτό και διαρκεί για πάντα.

3.Η αγάπη χρειάζεται χρόνο για να δημιουργηθεί: Η αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων χρειάζεται αρκετό χρόνο, εμπιστοσύνη και οικειότητα για να δημιουργηθεί. Βασίζεται στον χρόνο που περνάμε με τον σύντροφό μας για να τον γνωρίσουμε, να μοιραστούμε τα ενδιαφέροντά μας και τις απόψεις μας. Η αγάπη εμφανίζεται όταν γνωρίζουμε τον άλλο τόσο καλά ώστε να τον σεβόμαστε για αυτό που είναι και να τον θαυμάζουμε.

4. Αγάπη σημαίνει υπομονή: Για να αγαπήσουμε πρέπει να ξέρουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας, να έχουμε υπομονή με τα συναισθήματά μας και τους άλλους. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε άμεση αντίδραση ή ανταπόδοση, αλλά αρκεί να αφήσουμε τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους.

5. Η αγάπη απαιτεί δουλειά: Χρειάζεται προσπάθεια και δύο ανθρώπους που δουλεύουν καθημερινά για τη σχέση τους. Έτσι η αγάπη γίνεται πιο δυνατή και δεν εξασθενεί.

6.Η αγάπη απαιτεί την παρουσία μας: Δεν μπορούμε να αγαπάμε κάποιον από ‘απόσταση’. Πρέπει να είμαστε μέρος της ζωής τους, να ακούμε τα προβλήματα τους, να τους βοηθάμε και να προσφέρουμε την συμπαράστασή μας. Η αγάπη δηλώνει το παρόν σωματικά, συναισθηματικά, ψυχικά και πνευματικά.

7. Αγάπη είναι η καλοσύνη: Εάν η αγάπη σας πληγώνει τον άλλο, τότε δεν είναι αγάπη. Αν τον καταπιέζει, δημιουργεί άσχημα συναισθήματα ή καταστάσεις, τότε δεν είναι μια ώριμη αγάπη. Η αγάπη πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε σιγουριά και να δημιουργεί μια σταθερότητα στη ζωή μας.

8.Η αγάπη δεν είναι εγωιστική: Όταν αγαπάμε σταματάμε να ενδιαφερόμαστε μόνο για τον εαυτό μας. Γινόμαστε ένα με τον άλλο και λειτουργούμε μαζί του σαν μια οντότητα.

9. Η αγάπη δεν είναι ποτέ τέλεια: Η ιδανική αγάπη υπάρχει μόνο στον κινηματογράφο. Η πραγματική αγάπη υπάρχει μαζί με την ρουτίνα, τα προβλήματα και τη βαρεμάρα. Ο συμβιβασμός είναι το κλειδί για μια ευτυχισμένη σχέση όπου υπάρχει αγάπη.

10. Η αγάπη απαιτεί δέσμευση: Πάντα θα υπάρχουν πειρασμοί, όμως όταν δύο άνθρωποι έχουν δεσμευτεί να αγαπούν ο ένας τον άλλο, ξέρουν τον τρόπο για να λειτουργήσει η σχέση τους. Η αληθινή αγάπη δεν μας αφήνει να αναρωτιόμαστε αν ‘υπάρχει κάποιος καλύτερος’ για εμάς αλλά υπάρχει μόνο όταν έχουμε αποφασίσει να μοιραστούμε με ένα άνθρωπο τη ζωή μας.

Να γιατί οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενδιαφέρονται για την ΠΓΔΜ

Του Ειδικού Συνεργάτη
Ρωτούν πολλοί τι συμφέρον έχουν οι ΗΠΑ και επείγονται τόσο να εντάξουν την FYROM στο ΝΑΤΟ. Είναι ολέθριο όμως να μιλάς για εξωτερική πολιτική και να είσαι απληροφόρητος!

Ας μάθουν λοιπόν ότι ο αμετακίνητος στρατηγικός σχεδιασμός των ΗΠΑ είναι να καταστήσουν την περιοχή Σκοπίων-Κοσόβου (σε συνδυασμό με τη Σούδα) τη μεγαλύτερη στρατιωτική εγκατάσταση των ΗΠΑ στον Κόσμο, που θα ελέγχει ταυτόχρονα τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, θα αστυνομεύει τον πετρελαϊκό πλούτο Ασίας και Αφρικής, θα αποτελεί το ορμητήριο κατά του φανατικού Ισλάμ, θα προστατεύει το Ισραήλ και θα διευκολύνει την απεξάρτηση από την ασταθή και ανυπόληπτη πια Τουρκία!


Πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι είναι ήδη εγκατεστημένη στα σύνορα FYROM και Κοσόβου η μεγαλύτερη παγκοσμίως αμερικανική βάση, που ονομάζεται «Camp Bondsteel» και απέχει μόλις 150 χλμ. από τα ελληνικά σύνορα. Η βάση αυτή έχει έκταση 4.000 περίπου στρεμμάτων, 300 περίπου κτίρια (μεταξύ των οποίων το καλύτερα εξοπλισμένο νοσοκομείο όλης της Ευρώπης), 25 χλμ. οδικού δικτύου στο εσωτερικό της, 10.000 άτομα στρατιωτικό προσωπικό, 140 περίπου αεροσκάφη και ελικόπτερα και τον πιο βαρύ πολεμικό εξοπλισμό που υπάρχει στην Ευρώπη.



Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρείας «Brown & Root Services» (που έχει αναλάβει τη συντήρηση των κτιρίων και εγκαταστάσεων, αλλά και την κάλυψη των αναγκών διαβίωσης του προσωπικού), καταναλώνονται εκεί ημερησίως 650.000 γαλόνια νερού και ηλεκτρικό ρεύμα που αναλογεί σε πόλη 25.000 κατοίκων, παρασκευάζονται 20.000 γεύματα την ημέρα και λειτουργούν κάθε μέρα 1.200 πλυντήρια!

Οι αμερικανοί στρατιωτικοί και ο αμερικανικός τύπος αποκαλούν συνήθως με καμάρι τη βάση αυτή με το υποκοριστικό «Grand Dame» (Μεγάλη κυρία) και χαίρονται γιατί αυτή και το Σινικό Τοίχος είναι τα μόνα ανθρώπινα κατασκευάσματα επάνω στη Γη που διακρίνονται με γυμνό μάτι από τη Σελήνη!

Πέρα απ΄αυτά, η βάση αυτή αποτελεί το συντονιστικό και λογιστικό κέντρο υποστήριξης όλων των άλλων αμερικανικών βάσεων της Ανατολικής Μεσογείου και φιλοξενεί το αρχηγείο της πολυεθνικής δύναμης KFOR (η οποία δήθεν προστατεύει το κράτος του Κοσόβου, αλλά στην ουσία αστυνομεύει όλη τη Βαλκανική). Μόλις ενταχθεί η FYROM στο ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να μεταφέρουν εκεί και την αεροπορική βάση τους από το «Aviano» της Ιταλίας (από την οποία, αν θυμάστε, ξεκινούσαν τα αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα, που βομβάρδιζαν με απεμπλουτισμένο και υπερπλουτισμένο ουράνιο την Σερβία το 1999).

Ταυτόχρονα, στήνεται ήδη νοτιο-ανατολικά της «Grand Dame» (αρκετά πιο κοντά στα ελληνικά σύνορα), δεύτερη μεγάλη βάση, σκοπός της οποίας είναι η επιτήρηση όλων των Βαλκανίων και των δυτικών συνόρων της Ρωσίας, καθώς και του αγωγού πετρελαίου μήκους 900 χλμ. που θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με την Αδριατική μέσω Βουλγαρίας, FYROM και Αλβανίας και θα μεταφέρει 750.000 βαρέλια ημερησίως. Προς τούτο, έχει ήδη συσταθεί το κονσόρτσιουμ διαχείρισης του πετρελαιαγωγού, με την επωνυμία «ΑΜΒΟ» (Albanian-Macedonian-Bulgarian Oil)!

Τέλος, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι, πέρα από τις θεόρατες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, εξίσου γιγαντιαία και πολυάνθρωπη είναι η Πρεσβεία των ΗΠΑ στα Σκόπια, όπου λειτουργούν και δύο μυστικές υπηρεσίες που παρακολουθούν και εποπτεύουν τη Βαλκανική, αλλά και την ευρύτερη περιοχή από Ισραήλ μέχρι Τσεχία.

Σε αυτό τον στρατιωτικό θώρακα-μαμούθ, εντάσσονται βέβαια και η αεροναυτική βάση της Σούδας, καθώς και η τεράστια υπόσκαφη βάση στην Κάρπαθο που είναι στο σχεδιασμό τους (όπου θα είναι και το ευρωπαϊκό ατομικό καταφύγιο και στρατηγείο τους). Το τελευταίο το κρατούν ακόμα μυστικό, αλλά του ξέφυγε μια φορά προ διετίας του Καμμένου και αμέσως «τον μάζεψαν» και το θέμα «το έθαψαν»!

Όλα τα παραπάνω δεν λέγονται για να φοβίσουν αυτούς που υποστηρίζουν την άσκηση veto εκ μέρους της Ελλάδος κατά της εντάξεως της FYROM στο ΝΑΤΟ (πράγμα που δεν το τόλμησε ποτέ μικρή χώρα, ούτε βέβαια η Ελλάδα το 2008 όπως αναληθώς κομπορρημονούμε), ούτε είμαι ο γράφων είναι αρμόδιος για να προτείνει ποια πρέπει να είναι στο θέμα της ονομασίας η εθνική κόκκινη γραμμή.

Εκτιμάται απλώς, ότι ο παραπάνω σχεδιασμός των ΗΠΑ είναι μακροπρόθεσμα προς το συμφέρον της πατρίδας μας, εφόσον η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας αναβαθμίζεται και αυτή της Τουρκίας υποτιμάται, και άρα αυτό πρέπει να συνεκτιμηθεί κατά τις διαπραγματεύσεις για το σκοπιανό ζήτημα. Οπωσδήποτε δε, οι έλληνες πολίτες πρέπει να γνωρίζουν καλά τα δεδομένα και να μην αποφαίνονται τόσο εύκολα κατά της τυχόν έντιμης συμβιβαστικής λύσης που θα προταθεί. Στην εξωτερική πολιτική, όπως και στη δικαιοσύνη, το καλύτερο εργαλείο είναι η ζυγαριά...
zougla.gr

Αναρτήθηκε από EFENPRESS στις 29.1.18

Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο;

Από Greek Affair
-29/01/2018

Το ερώτημα που μου είχε τεθεί έλεγε: «Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αφού γνώριζε, ως παντογνώστης που είναι, ότι στο τέλος κάποιοι άνθρωποι θα κολαστούν.
Και, αν θυμάμαι καλά, κάπου αναφέρεται ότι πολλοί οι κλητοί ολίγοι δε οι εκλεκτοί; Δηλαδή· οι περισσότεροι θα πάνε στην κόλαση. Τι Θεός αγάπης είναι αυτός; Καλύτερα να μη δημιουργούσε τον κόσμο!».

Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο;

Απαντώ στο πρώτο τμήμα της ερωτήσεως, για να συνεχίσω κατόπιν στο δεύτερο.

Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο από άπειρη αγαθότητα και αγάπη, επειδή ο Ίδιος είναι αγάπη (Α´ Ιω. δ´ 8). Μια αγάπη που όσο κι αν προσπαθήσουμε να την εννοήσουμε με το περιορισμένο λογικό μας είναι αδύνατον να την κατανοήσουμε. Κι αυτό, λόγω του σκοτισμού της αμαρτίας και λόγω των αμέτρητων θλίψεων και περιπετειών ατόμων και λαών, που ζούμε καθημερινά. Ωστόσο, παρά τη σύγχυση και την αταξία που υπάρχει δίπλα μας και γύρω μας, συχνά δε και μέσα μας, έχουμε άπειρα δείγματα της θείας αγάπης και αγαθότητος.

Επειδή λοιπόν ο άναρχος και αιώνιος Θεός είναι αγάπη, και επειδή ο Ίδιος ζούσε και πριν δημιουργήσει τον κόσμο μια μακάρια και πανευτυχή ζωή, θέλησε, γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, την ευτυχία του αυτή να τη μεταδώσει και σε άλλα πλάσματα λογικά, σαν κι Αυτόν, ώστε να γίνουν περισσότερα τα όντα που θα απολαμβάνουν τις ευεργεσίες. Η εξάπλωση δε αυτή της μακαριότητος αποτελεί απόδειξη της άπειρης αγαθότητός του. Έτσι δημιούργησε πρώτα τον νοητό κόσμο, δηλ. τους αγγέλους, κατόπιν τον υλικό και ορατό κόσμο και τέλος τον λογικό άνθρωπο, από σώμα και ψυχή νοερή και αθάνατη. Αυτόν μάλιστα τον κατέστησε πάνω στη γη σαν άλλο κόσμο κατά κάποιον τρόπο, μεγάλο μέσα στη μικρότητά του, σαν άλλον άγγελο, σαν φύλακα της ορατής κτίσεως και ιερουργό της αόρατης· επίγειο και ουράνιο, προσωρινό και αθάνατο, ευρισκόμενο στο μέσο μεταξύ μεγαλείου και ταπεινότητος· τον ίδιο τον έκανε και πνεύμα και σάρκα. Έτσι ο άνθρωπος είναι δημιούργημα που διαμένει στη γη, μεταβαίνει όμως σε άλλο κόσμο και γίνεται θεός από την επιθυμία του προς τον Δημιουργό του. Τα ίδια μας διδάσκει και ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.

Χρησιμοποιώντας κάποιο παράδειγμα μπορούμε να πούμε τούτο: Όπως ο ήλιος από τη φύση του έχει την τάση να φωτίζει και να θερμαίνει όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά να ακτινοβολεί και να διαχέεται προς τα έξω ευεργετώντας όλη την κτίση, το ίδιο και ο πλουσιόδωρος Θεός έχει, θα μπορούσαμε να πούμε, την τάση ως αστείρευτη πηγή αγαθότητος και αγάπης, να εκχύνεται και να σκορπίζεται προς όλες τις κατευθύνσεις.

Επομένως η δημιουργική ενέργεια του Θεού είναι – πέρα για πέρα – ενέργεια αγαθότητος και αγάπης. Ο Τριαδικός Θεός όντας μακάριος, ή σωστότερα αυτομακαριότητα, και ο μόνος και απόλυτος εξουσιαστής, αφού έχει την εξουσία όχι δοσμένη από κανένα, αλλά από τον ίδιο τον εαυτό του (Α´ Τιμ. στ´ 15)· ο υπεράγαθος Τριαδικός Θεός, που δεν έχει ανάγκη από κανέναν και από τίποτε, αφού Αυτός δίνει σ’ όλα τα ζωντανά δημιουργήματά του ζωή και αναπνοή και όλα όσα χρειάζονται για τη συντήρηση της ζωής τους (Πραξ. ιζ´ [17] 25), δεν δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο από ανάγκη ή διότι του έλειπε κάτι και έπρεπε να το αναπληρώσει. Δημιούργησε τον αόρατο και ορατό κόσμο από αγαθότητα και αγάπη, επειδή δεν αρκέσθηκε μόνο στη θεωρία του εαυτού του και στην άπειρη τελειότητά του.

Κι αν επιτρεπόταν να εκφρασθούμε γύρω από το ζήτημα αυτό με τρόπο ανθρώπινο, θα λέγαμε, μαζί με τον αείμνηστο Καθηγητή της Θεολογίας Παν. Ν. Τρεμπέλα, ότι ο Θεόςαποφασίζοντας να δημιουργήσει τον κόσμο μάλλον μέριμνες και ενοχλήσεις πρόσθετε στη θεία του μακαριότητα! Το ότι δε μετά από κάθε σταθμό της δημιουργίας του κόσμου η Αγία Γραφή σημειώνει: «Και είδε ο Θεός ότι αυτό που δημιούργησε είναι ωραίο, όπως το θέλησε η απειράγαθη βουλή του και ότι θα ανταποκρινόταν στον σκοπό για τον οποίο το έπλασε» (Γεν. α´ 8-10 εξ.), φανερώνει και αποδεικνύει επαρκώς, όπως διδάσκει ο ιερός Αυγουστίνος, αυτό ακριβώς· ότι δηλαδή ο Θεός δημιούργησε τα πάντα όχι από κάποια ανάγκη ή για προσωπική του ικανοποίηση η ωφέλεια, αλλά μόνο από αγαθότητα. Μόνο και μόνο διότι εκείνο που έκανε ήταν «καλόν».

Τούτο όμως αποκαλύπτει και κάτι άλλο ακόμη σπουδαιότερο. Το ότι η ζωή μας, η ύπαρξή μας, είναι και μια συμμετοχή στη μακαρία ζωή του Θεού, αφού από εκείνη τη ζωή αντλούμε τη ζωή και μεις. Κι όχι απλώς τη ζωή, αλλά τη μακαρία και αιώνια ζωή, ή όπως την ονομάζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, την «κατά χάριν θέωσιν», δηλαδή το να γίνουμε κατά χάριν θεοί. Κι ενώ όλη η άλλη φύση χαίρεται επειδή έχει ζωή, οι άνθρωποι χαιρόμαστε όχι απλώς διότι απολαμβάνουμε αυτή τη ζωή, αλλά και διότι θα χαιρόμαστε αιώνια, αφού θα είμαστε κατά χάριν θεοί!
Έρχομαι τώρα στο δεύτερο μέρος της ερωτήσεως, που λέει: «Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, αφού γνώριζε, ως παντογνώστης που είναι, ότι στο τέλος κάποιοι θα κολαστούν;». Άλλωστε, συνεχίζει η απορία, «αναφέρεται ότι πολλοί οι κλητοί, αλλά ολίγοι οι εκλεκτοί. Δηλαδή οι περισσότεροι θα πάνε στην κόλαση». Οπότε «τι Θεός αγάπης είναι αυτός; Καλύτερα να μη δημιουργούσε τον κόσμο». Την ίδια ερώτηση διατύπωσαν παλαιά οι αιρετικοί Μανιχαίοι, που ήσαν οπαδοί του αιρετικού Μανη (3ος αιώνας μ.Χ.). Υπάρχει όμως και σ’ αυτή την απορία απάντηση.

Πρώτα – πρώτα σημειώνω πως κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει που θα πάνε οι περισσότεροι μετά τη Β´ Παρουσία του Κυρίου και τη μέλλουσα Κρίση. Όταν κάποιος, που νόμιζε ότι θα σωθούν μόνο οι Ιουδαίοι, ρώτησε τον Κύριο «είναι άραγε λίγοι αυτοί που σώζονται;», ο Κύριος δεν ικανοποίησε την περιέργειά του. Θέλοντας όμως να ικανοποιήσει όσους τον άκουγαν, απάντησε: Να προσπαθείτε και να αγωνίζεσθε να εισέλθετε στη βασιλεία του Θεού απαρνούμενοι τις κακές σας συνήθειες και την αμαρτωλή ζωή σας (Λουκ. ιγ´ [13] 24). Δεν απάντησε, επειδή αυτός που ρωτούσε ζητούσε να μάθει, όπως παρατηρεί ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, κάτι από αυτά που είναι περιττά και ανώφελα. Διότι ποιο όφελος μπορούσε να προκύψει από το αν μάθαινε αν είναι πολλοί αυτοί που σώζονται η λίγοι; Αντίθετα ήταν αναγκαίο και ωφέλιμο να γνωρίζουν οι άνθρωποι τον τρόπο, με τον οποίο θα μπορούσε κανείς να οδηγηθεί στη σωτηρία. Και αυτό ακριβώς έκανε ο Κύριος.

Ο λόγος του Κυρίου «πολλοί εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» (Ματθ. κβ´ [22] 14), που αναφέρει η απορία, σημαίνει: Δεν θα πάνε στον Παράδεισο όλοι όσοι θα κληθούν. Και πόσοι καλούνται; θα ρωτήσει κάποιος. Καλούνται όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως. Διότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και δια της πίστεως να λάβουν πλήρη γνώση της αληθείας (Α´ Τιμ. β´ 4). Άλλωστε ο Χριστός θυσιάστηκε πάνω στο Σταυρό «υπέρ πάντων», για όλους τους ανθρώπους (Β´ Κορ. ε´ 14). Όλους λοιπόν καλεί ο Θεός· όχι μόνο Χριστιανούς αλλά και ειδωλολάτρες και εθνικούς· και πιστούς και απίστους. Αν δεν σώζονται όλοι, αυτό δεν οφείλεται στο ότι δεν υπάρχει θέληση εκ μέρους του Θεού, αλλ’ ότι δεν υπάρχει θέληση από εκείνους που δεν σώζονται. Το πόσοι δε τελικώς θα είναι οι εκλεκτοί που θα πάνε στον Παράδεισο, μόνο ο παντογνώστης Θεός το γνωρίζει.

Εδώ θά ‘θελα να παραθέσω μια απάντηση, που έδωσε ένας δαιμονισμένος νέος στην ερώτηση κάποιου Ορθόδοξου κληρικού, όπως μου τη διηγήθηκε ο ίδιος. Ρωτήθηκε ο δαιμονισμένος, δηλαδή ουσιαστικά ρωτήθηκε το πονηρό πνεύμα που βασάνιζε τον δυστυχισμένο νέο: «Έχεις πολλούς οπαδούς;». Και το δαιμόνιο απάντησε γεμάτο απελπισία: «Έχω πολλούς· έχω πολλούς· αλλά τελικώς μου τους παίρνει αυτός»! «Αυτός» είναι ο Κύριος Ιησούς, του Οποίου τα δαιμόνια δεν θέλουν ούτε το όνομα να προφέρουν, αφού και αυτό μόνο το όνομα «Ιησούς Χριστός» τούς καίει κυριολεκτικά. Ο διάλογος αυτός φανερώνει ότι και εκείνοι τους οποίους οι άνθρωποι, κρίνοντας εξωτερικά, θεωρούν ότι δεν είναι για τη βασιλεία του Θεού, τελικά την κερδίζουν με τη μετάνοια και την επιστροφή, ίσως και στις τελευταίες ώρες της ζωής τους. Κι αυτό καταθλίβει και φαρμακώνει τον εχθρό της ψυχής μας.

Αλλά, θα πει κάποιος, η ουσία του ερωτήματος δεν βρίσκεται στο πόσοι θα σωθούν. Διότι, και ελάχιστοι ή έστω και ένας άνθρωπος να πάει στην κόλαση, αυτό δεν συγκινεί τον Θεό της αγάπης, ότι οι λίγοι ή ο ένας θα τιμωρούνται αιώνια; Το ερώτημα είναι πράγματι συγκλονιστικό. Ωστόσο ο θεόσοφος άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας δίνει την απάντηση. Γράφει:

Ο Θεός δημιουργεί και φέρει από την ανυπαρξία στην ύπαρξη τα γινόμενα από αγαθότητα και γνωρίζει από πριν τα όσα θα γίνουν. Αν δεν δημιουργούνταν, ούτε κακοί θα υπήρχαν ούτε και ο παντογνώστης Θεός θα τους γνώριζε από πριν. Ωστόσο, αν ο Θεός δεν δημιουργούσε τον κόσμο με τη σκέψη ότι η αμαρτία και το κακό θα επικρατήσουν στη γη και θα υπάρξουν άνθρωποι που από τη δική τους θέληση θα γίνονταν κακοί, τότε το κακό θα νικούσε την αγαθότητα του Θεού. Τότε το κακό θα αποδεικνυόταν πιο ισχυρό από την άπειρη αγαθότητα του παντοδύναμου Θεού, αφού αυτό θα αναχαίτιζε και θα εμπόδιζε τον Θεό να δημιουργήσει και άλλα πλάσματα ευτυχισμένα και μακάρια. Κάτι τέτοιο όμως δεν μπορεί να γίνει. Γι’ αυτό ακριβώς, συνεχίζει ο ιερός Δαμασκηνός, ο Θεός δημιουργεί, όσα δημιουργεί, τα πάντα αγαθά. Κι ο κάθε άνθρωπος από δική του προαίρεση και ελευθερία γίνεται καλός η κακός. Ο Κύριος είπε βέβαια για τον προδότη Ιούδα: «Ήταν συμφερότερο γι’ αυτόν να μην είχε γεννηθεί ο άνθρωπος εκείνος» (Μαρκ. ιδ´ [14] 21)· αυτό όμως δεν τό ‘λεγε κακίζοντας την κτίση του, το δημιούργημά του, αλλά την κακία που κυρίευσε το κτίσμα, τον λογικό άνθρωπο, από τη δική του προαίρεση και ραθυμία. Διότι η ραθυμία του κατέστησε άχρηστη γι’ αυτόν την ευεργεσία του Δημιουργού. Συμβαίνει δηλαδή ό,τι ακριβώς και στην περίπτωση που κάποιος, παίρνοντας από έναν ηγεμόνα πλούτο και εξουσία, φερθεί τυραννικά στον ευεργέτη του. Τότε ο ευεργέτης ηγεμόνας θα τον συλλάβει με το δίκιο του και θα τον τιμωρήσει, αν δει ότι αυτός που ευεργετήθηκε συνεχίζει να παραμένει στην εξουσία και επιμένει να φέρεται τυραννικά.

από το βιβλίο του Νικ. Βασιλειάδη
Ελευθερία: προνόμιο, δώρο ή πρόβλημα;
εκδ. «Ο Σωτήρ»

Η Dr.Παπαεμμανουήλ : Ανακάλυψε το γονίδιο που προκαλεί την παιδική λευχαιμία

Από Greek Affair
-29/01/2018

Η Dr. Έλλη Παπαεμμανουήλ είναι η Ελληνίδα γενετίστρια που ανακάλυψε το γονίδιο που προκαλεί την παιδική λευχαιμία.
Η Ελληνίδα γενετίστρια έκανε δοκιμές σε 1.450 ασθενείς με οξεία μυελογενής λευχαιμία.
Η Έλλη Παπαεμμανουήλ είναι επίκουρη καθηγήτρια στο κέντρο καρκίνου Memorial Sloan Kettering Cancer Center. Η γενετίστρια – βιολόγος, όντας επικεφαλής ερευνητικής ομάδας ανακάλυψε το γονίδιο που προκαλεί την παιδική λευχαιμία.

Το συμπέρασμα της έρευνας για τη μυελοδυσπλασία δείχνει ότι νέες γενετικές ενδοσκοπήσεις θα διευκόλυναν τον προσυμπτωματικό έλεγχο μετάλλαξης. Η Ελληνίδα γενετίστρια έκανε δοκιμές σε 1.450 ασθενείς με οξεία μυελογενής λευχαιμία και διαπίστωσε πως ενώ φαινομενικά πάσχουν από την ίδια αρρώστια, χωρίζονται στη πραγματικότητα σε τουλάχιστον 11 ξεχωριστές ομάδες.
Αυτές οι ομάδες είχαν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ τους όπως την ηλικία ή την ανταπόκριση στη χημειοθεραπεία. Με μια πιο αναλυτική έρευνα, διαπίστωσαν πως το 70% των διαφορών στην εξέλιξη της λευχαιμίας οφειλόταν στις γονιδιακές μεταλλάξεις. Η έρευνά της δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “New England Journal of Medicine” και την παρουσίασε η ίδια στο 21ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Αιματολογίας στην Κοπεγχάγη τον Ιούνιο του 2016. Η Έλλη Παπαεμμανουήλ γεννήθηκε στην Αθήνα. Το 2004 έλαβε το πτυχίο της από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης.
Επιζητώντας μία καριέρα πάνω στην έρευνα για τον καρκίνο πήρε υποτροφία για διδακτορικό στο Ίδρυμα Έρευνας κατά του Καρκίνου στο Λονδίνο. Εκεί διεξήγαγε έρευνες σχετικές με τη γενετική προδιάθεση για καρκίνο του παχέος εντέρου και για παιδική λευχαιμία και έκανε δημοσιεύσεις σχετικά με την ταυτοποίηση του πρώτου γονιδιακού locus, που σχετίζεται με τον αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης λευχαιμίας. Από το 2010 έως και το 2014, η Έλλη Παπαεμμανουήλ εργάστηκε ως ανώτερη μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger Institute. Από το 2014 μέχρι και σήμερα, η Ελληνίδα επιστήμονας εργάζεται ως junior team leader στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Από τον Μάρτιο του 2015, είναι επίκουρος καθηγήτρια στο κέντρο καρκίνου Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSKCC). Έχει εργαστεί στο Cambridge, στο «Wellcome Trust Sanger Genome Campus», το οποίο χαρακτηρίζεται ως ένα από τα κορυφαία κέντρα γονιδιακής έρευνας στον κόσμο, καθώς και στο Wellcome Trust Sanger Genome Campus of Cambridge University.
Η Έλλη Παπαεμμανουήλ, συντονίζει κέντρα σε περισσότερες από 30 χώρες με στόχο να συλλέξει και να εξετάσει 17.000 δείγματα που θα καλύπτουν όλες τις μορφές μυελογενούς και λεμφοκυτταρικής λευχαιμίας.

Το ίδρυμα Ιβάν Σαββίδη χορηγεί ρωσικό ντοκιμαντέρ για τον Ιωάννη Καποδίστρια

Ολοκληρώνονται στη Ρωσία τα γυρίσματα του νέου δραματικού ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του Ιωάννη Καποδίστρια, που θα προβληθεί φέτος στο πρώτο κανάλι της δημόσιας ρωσικής τηλεόρασης.

Το αξιοσημείωτο είναι, ότι στο έργο πρωταγωνιστούν και ελληνικής καταγωγής ηθοποιοί, με βασικό χορηγό το Ίδρυμα Ιβάν Σαββίδη.

Η Μαρία Ξυνόπουλου, διευθύντρια της εταιρίας παραγωγής Good Production στη Μόσχα, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, τονίζει πως η ταινία αποτελεί για αυτήν και προσωπικό στοίχημα. «Δεν είμαι Ελληνίδα, αλλά σύζυγος του Έλληνα, του Ανέστη Ξυνόπουλου, που είχε διατελέσει πρόεδρος του ελληνικού συλλόγου της ρωσικής πρωτεύουσας. Ήθελα να συμβάλω σε αυτό που λέγεται “διπλωματία της τέχνης του κινηματογράφου”», λέει.

Ταινία με Έλληνες και ξένους ηθοποιούς

Να σημειωθεί ότι η ταινία, διάρκειας 52 λεπτών, είναι ντοκιμαντέρ με στοιχεία ταινίας μυθοπλασίας.

Τον Ιβάν Αντόνοβιτσς Καποδίστρια, όπως τον αποκαλούσαν στην “αυλή” του τσάρου, του Αλέξανδρου Α’ υποδύεται ο ηθοποιός Καζμπέκ Κιμπίζοβ: «Μετά την ανάγνωση του σεναρίου, αμέσως κατάλαβα, ότι έχω να υποδυθώ μια μεγάλη προσωπικότητα, έναν πραγματικό ιππότη της πολιτικής, της διπλωματίας! Ο Ιωάννης Καποδίστριας με ενέπνευσε πραγματικά!», είπε και πρόσθεσε: «Για μένα είναι μια νέα εμπειρία, ένα ντεμπούτο στην ιστορική ταινία».

Πρωταγωνιστής της ταινίας είναι ο Ιωάννης Καποδίστριας, ένας άνθρωπος που θυσίασε τα πάντα για χάρη της ιδέας της απελευθέρωσης της Ελλάδας. Αλλά και η ιστορία της αγάπης του με την Ρωξάνδρα μου “γαντζώθηκε”, με έκανε να σκεφτώ σοβαρά για την έννοια “υψηλές σχέσεις”.

Στο μεταξύ ο μεγαλοεπιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης είπε: «Εμείς, οι Έλληνες της Ρωσίας, δεν μπορούσαμε να μείνουμε μακριά από την υλοποίηση αυτού του έργου». «Ήταν το καθήκον μας να παρέχουμε πλήρη υποστήριξη στη δημιουργία μιας ταινίας, για έναν από τους μεγαλύτερους διπλωμάτες της Ευρώπης. Είμαι βέβαιος ότι η ταινία θα δώσει την ευκαιρία στον κόσμο να αποκτήσει την πληρέστερη και ζωντανή ιδέα για την ζωή και των προσόντα του Ιωάννη Καποδίστρια. Όσο για εμένα προσωπικά, έχω βαθύ σεβασμό για την προσωπικότητα του!».

Αφηγητής στην ταινία είναι ο ελληνικής καταγωγής, Ρώσος ηθοποιός του θεάτρου και του σινεμά, Ευκλείδης Κιουρτζίδης, που φέρει και τον τίτλο του «εγκεκριμένου καλλιτέχνη της Ρωσίας».

«Ως Ρώσος πολίτης και ως Έλληνας στην καταγωγή, νιώθω ιδιαίτερη τιμή, νιώθω περήφανος που συμμετέχω στο έργο αυτό» δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ.

Στα γυρίσματα συμμετέχουν και τα μέλη του Συλλόγου Ελληνίδων Μόσχας Αγάπη. «Για μας, τις Ελληνίδες που γεννηθήκαμε και ζούμε στη Ρωσία, η συμμετοχή στα γυρίσματα, έστω ως κομπάρσοι, είναι μια ευκαιρία μέσω της τέχνης να “μεταφερθούμε” στην ιστορική περίοδο της Ρωσίας, στις αρχές του 19ου αιώνα», είπε η πρόεδρος του συλλόγου, Στέλλα Χριστιάνοβα και συμπλήρωσε λέγοντας πως «έδωσα στο έργο ένα κομμάτι της καρδιάς μου, καθώς ήμουν δίπλα στη γέννηση της ιδέας για την ταινία».

Σύμφωνα με την εταιρία παραγωγής Good Production, στην ταινία αναφέρεται και η ιστορία ρομαντικής αγάπης του Ιωάννη Καποδίστρια με την ελληνικής καταγωγής Ρωξάνδρα Στούρτζα, που ήταν η μούσα του και μια πιστή συντρόφισσα στη πραγματοποίηση του κοινού τους ονείρου για την ανεξαρτησία της Ελλάδος.

Ο ελληνικής καταγωγής Γιάννης Πολίτοβ, ηθοποιός και μπλόγκερ, υποδύεται στην ταινία τον Εβραίο χρυσοχόο και κοσμηματοπώλη που κατασκεύασε το δαχτυλίδι που ο Καποδίστριας δώρισε στην αγαπημένη του Ρωξάνδρα. «Ο ρόλος μου είναι μικρός, αλλά όπως λένε, δεν υπάρχουν μικροί ρόλοι… Χαίρομαι ιδιαίτερα ότι στη Ρωσία γυρίζεται η πρώτη ταινία, που αποδιδει τον φόρο τιμής στην μεγάλη προσωπικότητα της ιστορίας της Ρωσίας αλλά και τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδος», είπε ο Γιάννης Πολίτοβ.

Οι Ρώσοι τον θεωρούν ένα μεγάλο δάσκαλο της εξωτερικής πολιτικής της Ρωσίας, Οι Έλληνες τον χαρακτηρίζουν εθνικό ήρωα της ελληνικής ιστορίας, ενώ και για τις δυο χώρες ο Καποδίστριας ήταν ο πρώτος ευρωπαϊστής.

Ο δούκας Ιβάν Αντόνοβιτς Καποδίστριας (όπως ήταν το ρωσικό του ονομετεπώνυμο) είναι μια μοναδική μορφή στην ιστορία της Ρωσίας και της Ελλάδας. Ήταν στην υπηρεσία του ρωσου αυτοκράτορα, από το 1809 και το 1815 και με απόφαση του Αλέξανδρου του Α’ διορίστηκε υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.

Το σενάριο αναφέρεται και στο γεγονός της σωτηρίας από τον Καποδίστρια, του μεγάλου Ρώσου ποιητή, Αλεξάντερ Πούσκιν από την εξορία, όπου θα καταδικαζόταν για τα ποιήματά του με θέμα την ελευθερία.

Τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ πραγματοποιήθηκαν στη Ρωσία και την Ελλάδα (Κέρκυρα και Ναύπλιο).

https://www.greekaffair.gr/idryma-ivan-savvidi-chorigi-rosiko-ntokimanter-gia-ton-ioanni-kapodistria/

Πάτμο και Νάξο προτείνει το CNN Travel στους υποψήφιους ταξιδιώτες του για το 2018

Ψήφο εμπιστοσύνης στη Νάξο και την Πάτμο δίνει το CNN Travel στους υποψήφιους ταξιδιώτες για το 2018.

Σε άρθρο του για τους 12 προορισμούς παγκοσμίως που ίσως οι ταξιδιώτες θα θελήσουν να αποφύγουν, η Σαντορίνη συγκαταλέγεται σε αυτούς, όπου ο συνωστισμός των τουριστών, ειδικά τη θερινή περίοδο, θέτει σε κίνδυνο τη γοητεία του μοναδικού νησιού μας και τελικά να αποτρέψει υποψήφιους τουρίστες να την επισκεφτούν. Την ίδια στιγμή το CNN Travel σημειώνει ότι η Νάξος αλλά και η Πάτμος, που ανήκει στα Δωδεκάνησα, διαθέτουν εξαίρετες ακτές και αξιοπρόσεκτες ομορφιές που μπορούν να κερδίσουν κάθε επισκέπτη.

Η Νάξος αποτελεί το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων στο Αιγαίο Πέλαγος, διαθέτει υπέροχους μεσαιωνικούς οικισμούς και παραδοσιακά χωριά που κρατούν ψηλά την παράδοσή τους. Οι Τρίποδες, το Φιλότι και η Απείρανθος σας προσκαλούν να γνωρίσετε την ομορφιά τους. 

Η Πάτμος ; το νησί της Αποκάλυψης ή Ιερουσαλήμ του Αιγαίου , όπως διεθνώς αποκαλείται, αποτελεί ένα μοναδικό προορισμό που συνδυάζει τον μυστικισμό και την κατάνυξη με τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα που κάθε αρχοντική γωνιά της προσφέρει, καλώντας σας σε ένα ταξίδι ατελείωτων και ποικίλων εμπειριών.

Τέλος στον νόμο που ποινικοποιούσε την άρνηση πληρωμής διοδίων

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/
http://www.seleo.gr/
Με νομοθετική ρύθμιση θα καταργηθεί ο Νόμος του 2012, ο οποίος ποινικοποίησε, τροποποιώντας τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, την άρνηση πληρωμής διοδίων με αποτέλεσμα να σύρονται στα δικαστήρια πολίτες που συμμετείχαν στα κινήματα από τις εταιρείες που διαχειρίζονται τους αυτοκινητόδρομους.
Όπως διαβεβαιώνουν αξιόπιστες πηγές του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, η επεξεργασία της ρύθμισης έχει ολοκληρωθεί με σκοπό να κατατεθεί στη Βουλή. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν επίσης ότι ο διεθνής διαγωνισμός για την εγκατάσταση πλήρους ηλεκτρονικού συστήματος αναλογικής χρέωσης διοδίων, δορυφορικής τεχνολογίας με οπτική αναγνώριση, αναμένεται να προκηρυχθεί στις 20 Φεβρουαρίου.
Το σύστημα χρέωσης ανά διανυόμενο χιλιόμετρο στους οδικούς άξονες με σύμβαση παραχώρησης, όπως ήδη έχει ανακοινώσει το υπουργείο, θα διαφέρει στα επαγγελματικά από τα Ι.Χ. οχήματα. Τα επαγγελματικής χρήσεως οχήματα θα έχουν εγκατεστημένη μια «Εποχούμενη Συσκευή» (On Board Unit - OBU) που θα επιτρέπει την παρακολούθηση και την καταγραφή της θέσης και της πορείας τους με τη βοήθεια δορυφόρων (τεχνολογία GNSS). Η καταγραφή της διαδρομής τους θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για άλλες εφαρμογές ηλεκτρονικής διαχείρισης (π.χ. ηλεκτρονικός ταχογράφος για τις νταλίκες). Τα ιδιωτικής χρήσεως οχήματα θα αναγνωρίζονται αυτόματα με κάμερες κυκλοφορίας από τις πινακίδες κυκλοφορίας τους κατά την είσοδο και έξοδό τους από το οδικό δίκτυο επί του οποίου επιβάλλονται τέλη (τεχνολογία Automatic Number Plate Reading - ANPR).
Από την πλευρά του ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρ. Σπίρτζης, σε τηλεοπτική συνέντευξή του χθες, σημείωσε ότι, επειδή κάθε χρόνο υπολογίζεται η τιμή του διοδίου ανάλογα με τα έσοδα, αν τα βαριά οχήματα, που σήμερα σε πολύ μικρό ποσοστό πληρώνουν διόδια καθώς χρησιμοποιούν το παράπλευρο οδικό δίκτυο, ενταχθούν στο «σύστημα», αυξάνονται τα έσοδα, άρα μπορεί να μειωθεί το αντίτιμό του διοδίου.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρονται οι νταλίκες με είσοδο το λιμάνι της Ηγουμενίτσας και των κάθετων οδικών αξόνων της Εγνατίας Οδού, οι οποίες χρησιμοποιούν το εναλλακτικό οδικό δίκτυο. Εκτιμάται ότι το ηλεκτρονικό σύστημα θα εφαρμοστεί μέχρι το τέλος του έτους από την Εγνατία Οδό...

Μην κατηγορείτε τον Χριστό για τις αμαρτίες των Χριστιανών

Η Εκκλησία πολλές φορές σκανδαλίζει γιατί έχει ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι τέλειοι, ήρωες, αψεγάδιαστοι, αλλά αμαρτωλοί, ανήθικοι, εμπαθείς.

Είναι σαν να πηγαίνουμε σε ένα νοσοκομείο και να σκανδαλιζόμαστε επειδή μέσα στο νοσοκομείο υπάρχουν άρρωστοι. Μα, ακριβώς γι’αυτό βρίσκονται εκεί οι άρρωστοι (μέσα στο νοσοκομείο) για να βρούνε γιατρειά.
Μην ξεχνούμε ποτέ, ότι ο Χριστός δεν προσδοκά από εμάς την αναμαρτησία, γιατί γνωρίζει ότι δεν είναι εφικτή. Αυτό που μας λέγει ο Χριστός είναι να αναγνωρίσουμε την αρρώστια μας, την ατέλειά μας, και να Του ζητήσουμε βοήθεια, να ακολουθήσουμε τον δικό Του τρόπο θεραπείας.

Βεβαίως οι άνθρωποι που θέλουνε να πολεμήσουν τον Χριστό, επειδή δεν βρίσκουν κάτι το μεμπτό σ’Αυτόν, προβάλουν τα λάθη, τα πάθη των χριστιανών. Αυτό όμως είναι και πάλι λάθος.
Δεν βλέπουν την Εκκλησία, αλλά κάποια μέλη της Εκκλησίας που ίσως έσφαλαν, αμάρτησαν και έχουνε μία ζωή η οποία δεν συμβαδίζει με την χριστιανική τους ιδιότητα.
Είναι λάθος όμως να κατηγορώ ολόκληρη την Εκκλησία και να την απαξιώνω, απαξιώνοντας και τον ίδιο τον Σωτήρα Χριστό. Είναι σαν να προσπαθώ να κατηγορήσω το νοσοκομείο, επειδή υπάρχουν ασθένειες. Βεβαίως οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι επικίνδυνες και πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα από το νοσοκομείο, όμως δεν φταίει το νοσοκομείο επειδή υπάρχουν ασθένειες στον κόσμο γενικότερα.
Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι κατακρίνουν την Εκκλησία και την απορρίπτουν γιατί την φοβούνται. Φοβούνται ότι μπορεί να λέγει την Αλήθεια, ότι μπορεί να έχει την Αλήθεια.
Επειδή όμως η Αλήθεια δεν βολεύει, καλύτερα να την αναθεματίσουμε, παρά να την ακολουθήσουμε.
Και επειδή κουσούρια στην Αλήθεια δεν μπορούνε να βρούνε, προβάλουν τα κουσούρια αυτών που πιστεύουνε στην Αλήθεια ώστε να πείσουν «εαυτούς και αλλήλους» ότι δικαιολογημένα δεν πιστεύουνε.
Δεν έχουμε καταλάβει ότι τα κουσούρια μας, οι αμαρτίες μας, δεν μας στερούν την Αλήθεια. Την Αλήθεια την στερούμαστε όταν δεν παραδεχτούμε τα κουσούρια και τις αμαρτίες μας.
Ο Χριστός και στην επίγεια ζωή του δεν έκανε παρέα με τέλειους ανθρώπους, αλλά με ανθρώπους που είχανε κουσούρια και αδυναμίες. Οι μαθητές γίνανε απόστολοι όχι γιατί ήταν τέλειοι, αλλά γιατί είχανε απλότητα και ταπείνωση.
Εάν δούμε τα συναξάρια της Εκκλησίας είναι γεμάτα από ρέμπελους, από ανήθικους, από αμαρτωλούς, από εμπαθείς ανθρώπους που μετανόησαν, που πάλεψαν με τους δαίμονές τους και τον Θεό.
Ένας μικρός σπόρος αυτομεμψίας χρειάζεται, να θαφτεί μέσα στην φυλακή-κόλαση του εγώ μας, για να καρποφορήσει η ελευθερία-παράδεισος της μετανοίας.

https://www.vimaorthodoxias.gr/

Σπάρτης Ευστάθιος στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: «Καλώ τον λαό να πάει στο συλλαλητήριο της Αθήνας- Εξω από αυτό οι… υποψήφιοι πολιτικοί»

Του Γιώργου Θεοχάρη
Να δώσει δυναμικό παρών στο συλλαλητήριο της Αθήνας καλεί τον λαό ο Μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος, που μιλώντας στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ διατράνωσε τη φωνή του για τα ιδανικά και τις αξίες της Ελλάδας.

Ο Ιεράρχης σε αποκλειστικές του δηλώσεις, καταθέτει την προσωπική του άποψη για τα συλλαλητήρια, αλλά και την στάση της Εκκλησίας για το θέμα.
Παράλληλα όμως, ζητά από τους διοργανωτές να μην επιτρέψουν σε κανέναν να εκμεταλλευτεί πολιτικά τις μεγάλες αυτές συγκεντρώσεις, που αφορούν ένα εθνικό θέμα και στις οποίες δεν πρέπει να μπουν κομματικές ταμπέλες.

– Σεβασμιώτατε, είδαμε στην Θεσσαλονίκη εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να βγαίνουν στους δρόμους για την Μακεδονία. Πως κρίνετε αυτή τη μαζικότητα της διαδήλωσης;
«Ο Χριστιανικός κόσμος είναι ευαισθητοποιημένος με εθνικά θέματα και όταν δε φτάνουμε να διαπραγματευόμαστε το όνομα της Μακεδονίας μας πολύ καλά κάνει και βγαίνει στο δρόμο. Αυτό είναι πηγαίο και ξεκινά από την αγάπη του λαού για την πατρίδα μας. Μην απεμπολήσουμε τα δικαιώματα που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Να μη ζημιώσουμε την πατρίδα μας, οφείλουμε να είμαστε πιστοί στα ιδανικά της».
Διαβάστε εδώ: Δράμας Παύλος στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: «Εθνική μειοδοσία αν δοθεί το όνομα Μακεδονία»

– Στις 4 Φεβρουαρίου θα γίνει ένα νέο συλλαλητήριο στην Αθήνα. Τι έχετε να πείτε για το νέο ραντεβού που έχει δοθεί;
«Αρχικά, πρέπει να πως ένα μεγάλο μπράβο στο λαό που συμμετείχε στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Εύχομαι το συλλαλητήριο της Αθήνας να είναι μεγαλύτερο και καλώ το λαό να συμμετάσχει σε αυτό».

– Ποια στάση πρέπει να κρατήσει η Εκκλησία;
«Η Εκκλησία είναι μάνα. Η Εκκλησία ως διοικούσα πρέπει να συζητάει με το λαό ώστε και ο λαός να έχει πρόσβαση στα κέντρα λήψεως αποφάσεων. Εν τω μεταξύ θα ήθελα να υπογραμμίσω να μην υπάρξει ίχνος πολιτικοποίησης αυτών των συλλαλητηρίων και να σεβαστούμε την αναγκαιότητα και τη σοβαρότητα του μεγάλου αυτού εθνικού θέματος. Κάτω τα χέρια από την πολιτικοποίηση του συλλαλητηρίου καθώς τελευταία υπήρξαν σημάδια πολιτικοποίησης από συγκεκριμένα πρόσωπα που μίλησαν στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Εύχομαι οι διοργανωτές να λάβουν τα μέτρα τους».
https://www.vimaorthodoxias.gr/egrapsan-s-emas/spartis-efstathios-sto-vima-orthodoxias-kalo-ton-lao-na-paei-sto-syllalitirio-tis-athinas-exo-apo-afto-oi-ypopsifioi-politikoi/ 

Η φονικότερη σύγκρουση των Βαλκανικών Πολέμων - Ο ελληνικός στρατός στη Μάχη του Κιλκίς- Λαχανά (βίντεο)

Η «μεγάλη εξόρμηση» των Βαλκανικών Πολέμων αποτέλεσε τη «ρεβάνς» του ελληνικού στρατού για την ήττα του «Μαύρου '97» από τους Οθωμανούς, πολλαπλασίασε την έκταση της χώρας και έβαλε την Ελλάδα στη διεθνή «σκακιέρα» εν όψει της μεγάλης σύγκρουσης του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Ωστόσο, η νικηφόρα έκβαση του Α' Βαλκανικού Πολέμου δεν έθεσε τέλος στο ζήτημα, καθώς οι διαφορές με τη Βουλγαρία – που οραματιζόταν την «Μεγάλη Βουλγαρία» της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου και είχε χάσει για λίγο το «έπαθλο» της Θεσσαλονίκης- ήταν αγεφύρωτες, καθιστώντας αναπόφευκτη εξέλιξη τη διάσπαση του ενιαίου βαλκανικού μετώπου και τη σύγκρουση μεταξύ των μέχρι πρότινος συμμάχων. 

Η πορεία προς τη σύγκρουση

Η ελληνική πλευρά είχε ήδη προετοιμαστεί, σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, για τη σύγκρουση με τη Βουλγαρία, υπογράφοντας συνθήκη συμμαχίας με τη Σερβία και μεταφέροντας τον κύριο όγκο του ελληνικού στρατού στην κεντρική Μακεδονία μετά τη λήξη των επιχειρήσεων κατά των Οθωμανών στην Ήπειρο.
Στο μεσοδιάστημα μεταξύ του Α' και του Β' Βαλκανικού, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι σχέσεις μεταξύ του ελληνικού και του βουλγαρικού στρατού ήταν τεταμένες, με επεισόδια/ αψιμαχίες στις περιοχές συγκυριαρχίας, μια κατάσταση που δεν βελτιωνόταν από την παρουσία βουλγαρικών δυνάμεων στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Η παραίτηση της κυβέρνησης Γκέσωφ και η διαδοχή της από τον Σ. Ντάνεφ- πιο δεκτικό στη «γραμμή» του βουλγαρικού επιτελείου- πρακτικά σήμανε πως «ο κύβος είχε ριφθεί» οριστικά: Η Βουλγαρία θα χτυπούσε τους δύο πρώην συμμάχους της, εξέλιξη για την οποία η Ελλάδα και η Σερβία ετοιμάζονταν. 

Ο ακήρυκτος πόλεμος

Η εντολή προς τους διοικητές των βουλγαρικών στρατευμάτων να επιτεθούν εναντίον του ελληνικού και του σερβικού στρατού δόθηκε στις 15 Ιουνίου (για να εκτελεστεί 24 ώρες μετά), με σκοπό την κατάληψη όσο το δυνατόν περισσότερων εδαφών πριν τη διαμεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Η βουλγαρική επίθεση άρχισε το απόγευμα της 16ης Ιουνίου, σε Ελευθερές, Νιγρίτα, Μπέροβα και Καρασούλι, ενώ παράλληλα ο βουλγαρικός στρατός χτυπούσε τους Σέρβους, καταλαμβάνοντας το πρωί της 17ης Ιουνίου τη Γευγελή.
Με τον ακήρυκτο πόλεμο να έχει ξεκινήσει, προτεραιότητα για τις ελληνικές δυνάμεις αποτελούσε η εκκαθάριση της Θεσσαλονίκης: Ο αρχιστράτηγος βασιλιάς Κωνσταντίνος απέστειλε διαταγή το μεσημέρι της 17ης στον διοικητή της 2ης Μεραρχίας να δώσει τελεσίγραφο στον Βούλγαρο διοικητή των δυνάμεων στη Θεσσαλονίκη να αποχωρήσει με τη βουλγαρική δύναμη αφοπλισμένη.
Ανταπόκριση δεν υπήρξε, οπότε τα ελληνικά στρατεύματα επιτέθηκαν εναντίον των βουλγαρικών στρατώνων, εξουδετερώνοντας τη βουλγαρική δύναμη στο σύνολό της μέχρι το επόμενο πρωί, με απώλειες 60 νεκρούς, 17 τραυματίες και 1.360 αιχμαλώτους για τη βουλγαρική πλευρά (18 νεκροί και 17 τραυματίες για την ελληνική).
Ο Κωνσταντίνος κατέφθανε στη Θεσσαλονίκη ενώ ολοκληρωνόταν η εκκαθάρισή της. Ο ελληνικός στρατός περνούσε άμεσα στην αντεπίθεση.
http://www.pronews.gr/

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

http://oi-asimvivastoi.blogspot.gr/2018/01/blog-post_775.html

Τα φετινά μου ονομαστηρια ίσως ήταν τα καλύτερα της ζωής μου!

Γρηγοριου Παπαεμανουηλ Καθ.Βυζ.Μουσικης Αρχοντος Πρωτοψαλτου Πατριαρχειου Αλεξανδρειας.
Ευχαριστώ ολόψυχα για τις ευχές και την αγάπη που δέχτηκα μέσα από τα εκατοντάδες τηλεφωνήματα και μηνύματα σας. Ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Αντεύχομαι τα καλύτερα με υγεία σε όλους.

Ο κυριότερος λόγος όμως που έκανε τη γιορτή μου ξεχωριστή φέτος ήταν η ψαλμωδηση μαζί με τους μαθητές και συνεργάτες μου, τα καλλιφωνα μέλη του Ελληνικού Βυζαντινού Χορού "Οι Δομεστικοι", στις πανηγυρικες λατρευτικες συνάξεις επί τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Γρηγορίου στη Νέα Καρβαλη Καβάλας, όπου θησαυριζεται το Σεπτο σκηνωμα του Αγίου Γρηγορίου, το οποίο έφεραν οι πρόσφυγες το 1922 από την Καππαδοκία.

Ήταν η πρώτη φορά που έψαλλα σε αυτό το Ιερό Προσκύνημα, που είναι από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας και είμαι συγκλονισμενος από την αγάπη του κόσμου για τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Καθολη τη διάρκεια του διημέρου 24 και 25 Ιανουαρίου, υπήρχε μια σιωπηλή ουρά ενός χιλιομέτρου με αναμονή 1 με 2 ώρες μέσα στο κρύο.

Θέλω να ευχαριστήσω ολοκαρδια τον Σεβασμιωτατο Μητροπολίτη Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανο για την τιμητική πρόσκληση προς την ελαχιστοτητα μου αλλά και τους Σεβασμιωτατους Μητροπολίτες Βρυουλων (Οικουμενικου Πατριαρχειου) κ. Παντελεήμονα, Ξάνθης και Περιθωρίου κ. Παντελεήμονα, Ελευθερουπολεως κ. Χρυσόστομο, Λαγκαδά-Λιτης και Ρεντινης κ. Ιωάννη και Μαρωνειας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονα, για την πατρική τους αγάπη και τα τιμητικά τους λόγια.

Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους αγαπημένους μου μαθητές που ήταν κοντά μου αυτό το ξεχωριστό διήμερο και ιδιαίτερα τον Γιώργο Γεωργιάδη που εψαλλε αριστερά μου στον Εσπερινό και τον Michalis Gerontidis που εψαλλε αριστερά μου το πρωί στον Ορθρο και τη Θεία Λειτουργία.

https://www.facebook.com/grpapaem/posts/

Eλληνας ογκολόγος ανέπτυξε τεστ αίματος για οκτώ διαφορετικούς καρκίνους

Ενα σημαντικό βήμα για την ανάπτυξη ενός καθολικού τεστ αίματος που θα ανιχνεύει όλους τους καρκίνους, έκαναν επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Ελληνα καθηγητή ογκολογίας και παθολογίας Νικόλα Παπαδόπουλο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ελληνα ογκολόγο Νικόλα Παπαδόπουλο, ανέπτυξαν ένα τεστ που μπορεί να διαγνώσει ταυτόχρονα οκτώ διαφορετικά είδη καρκίνου.

http://www.kathimerini.gr/944057/article/epikairothta/kosmos/ellhnas-ogkologos-anepty3e-test-aimatos-gia-oktw-diaforetikoys-karkinoys

Ψάρεψαν καρχαρία 512 ετών! Το γηραιότερο εν ζωή πλάσμα στον κόσμο

Ένας καρχαρίας που πιστεύεται ότι είναι το μεγαλύτερα σε ηλικία εν ζωή ον ανακαλύφθηκε από ψαράδες στο Βόρειο Ατλαντικό. Πρόκειται για θηλυκό καρχαρία της Γροιλανδίας, μήκους 5,5 μέτρων, με τους επιστήμονες να εκτιμούν ότι είναι 512 ετών!

Ομάδα επιστημόνων, που έχει αναλάβει τη μελέτη του ζώου, με την τεχνολογία της χρονολόγησης με τη μέθοδο του Άνθρακα-14 έχουν αναλύσει τα μάτια 28 τέτοιων καρχαριών, καθώς τα μάτια τους δίνουν τα πιο αξιόπιστα στοιχεία για την ηλικία τους, σύμφωνα με το National Geographic.

Ο γηραιότερος μέχρι σήμερα ήταν 392 ετών, ενώ στην πλειονότητά τους τα ζώα αυτά ζουν από 272 μέχρι 512 χρόνια, ενώ θεωρείται ότι φτάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία 150 ετών.



Χρησιμοποιώντας το μέγεθός του εκτίμησαν ότι το έτος γέννησής του τοποθετείται στο 1505. Αυτό το είδος καρχαριών μεγαλώνουν μόνο ένα εκατοστό το χρόνο και φημίζονται για την μακροβιότητά τους που φτάνει τα εκατοντάδες χρόνια.

Εάν τα στοιχεία ταυτοποιηθούν, τότε ο καρχαρίας θα πρέπει να ζούσε όταν ο Γαλιλαίος χαρτογραφούσε ακόμη τον κόσμο και ζούσε ακόμη ο Χριστόφορος Κολόμβος ενώ η Ελλάδα δεν είχε ακόμη κατακτηθεί ολοκληρωτικά από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο καρχαρίας της Γροιλανδίας θεωρείται κορυφαίος κυνηγός στο περιβάλλον και τρέφεται κυρίως με ψάρια και πιθανότατα φώκιες. Επίσης, σε ορισμένους έχουν βρεθεί με υπολείμματα από πολικές αρκούδες και ταράνδους στα στομάχια τους.

Προτιμά ψυχρά νερά και έχει εντοπιστεί σε βάθος έως και 2.200 μέτρα.

http://neosagroths.blogspot.gr/2018/01/512.html

Εξωμολογήθηκε για τελευταία φορά και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων. Ζήτησε την Καινή Διαθήκη ...»

Σὲ μία κωμόπολι τῆς Βορείου Ἑλλάδος ζοῦσε μία κοπέλα τυφλή, ὀνόματι Ἀσπασία. Ἦταν ὀρφανή, πολὺ φτωχὴ καὶ ἐγκαταλελειμμένη ἀπ᾿ ὅλους, γι᾿ αὐτὸ μεγάλωσε χωρὶς νὰ μπορέση νὰ μάθη γράμματα.

Ἦταν περίπου 18-20 ἐτῶν, ὅταν πέρασε κάποιος Ἱεροκήρυκας τῆς Μητροπολιτικῆς Περιφέρειας καὶ τὴν εἶδε, τὴν πῆρε μαζί του καὶ τὴν ἔβαλε στὴν Σχολὴ Τυφλῶν στὴν Θεσσαλονίκη καὶ ἔτσι ἔμαθε ἀνάγνωσι διὰ τῆς ἁφῆς κατὰ τὸ σύστημα τῶν τυφλῶν. Ἐν συνεχείᾳ, ἀφοῦ ἔμαθε καλῶς νὰ διαβάζη, τῆς χάρισε καὶ μία Καινὴ Διαθήκη, γραμμένη στὴν ἴδια γλῶσσα, στὴν γλῶσσα τῶν τυφλῶν. Ἄρχισε λοιπὸν ἡ κοπέλα νὰ τὴν διαβάζη ψηλαφώντας την μὲ τὰ δάκτυλα καὶ ὅσο τὴν μελετοῦσε τόσο μάθαινε ποιὸς ἦταν ὁ Χριστὸς καὶ τὶ ἔκανε γιὰ αὐτὴν προσωπικὰ καθὼς καὶ γιὰ ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Καὶ ὅσο μάθαινε, τόσο γαλήνευε καὶ εἰρήνευε ἡ ταραγμένη της καρδιά. Ὁ πόνος ἀπὸ τὰ βασανιστικὰ χρόνια ποὺ πέρασε, μαλάκωσε μέσα ἀπὸ τὴν μελέτη τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ ἡ Ἀσπασία γέμισε ἀπὸ χαρὰ καὶ εἰρήνη. Πλημμύρισε ἀπὸ εὐτυχία. «Βρῆκα τὴν χαρά», ἔλεγε. «Τώρα ἄνοιξαν τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου καὶ ἂν λείπουν τὰ μάτια τοῦ σώματος, δὲν μὲ πειράζει... Μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μπορῶ νὰ δῶ ὅλο τὸν κόσμο...». Ἔβλεπε τὸ Φῶς τοῦ Θεοῦ σὲ κάθε Θεία Λειτουργία καὶ ἐχαίρετο...

Κάποτε ὅμως ἔπαθε μία φοβερὴ δερματικὴ νόσο ποὺ ἐπρόσβαλε ἀκόμη καὶ τὰ χέρια της, τὰ ὁποῖα «κάηκαν», μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάση ἀπὸ τὰ δάκτυλά της τὴν ἁφή... Δὲν μποροῦσε πλέον νὰ ψηλαφήση τὴν Ἁγία Γραφὴ οὔτε καὶ κανένα ἄλλο ἱερὸ βιβλίο... Ἡ λύπη της καὶ ὁ πόνος της ἦταν ἀπερίγραπτος. Ἔκλαιγε μέρα-νύκτα... Εἶχε χάσει τὴν δυνατότητα νὰ παίρνη δύναμι καὶ χαρὰ μέσα ἀπὸ τὸ ἅγιο Βιβλίο. Τῆς ἔμεινε ὅμως ἡ προσευχή: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με». Ἔκανε λοιπὸν πολλὴ προσευχὴ γιὰ νὰ δώση ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς μία καλὴ λύσι. Καὶ ὁ Θεὸς ἀπάντησε... Μία ἡμέρα πῆρε μὲ λαχτάρα τὸ ἱερὸ Βιβλίο, τὴν Καινὴ Διαθήκη, καὶ τὸ ἔφερε στὸ στόμα της, γιὰ νὰ ἀσπασθῆ τὰ γράμματά του, ποὺ αὐτὰ τὰ γράμματα, μᾶς μεταφέρουν τὴν σο- φία τοῦ Θεοῦ, τὴν λύτρωσι καὶ σωτηρία. Καὶ τότε ἀνακάλυψε κάτι παράξενο: κατάλαβε ὅτι μποροῦσε νὰ διαβάζη τὴν γραφὴ τῶν τυφλῶν μὲ τὰ χείλη της! Τῆς Ἀσπασίας ἡ ζωὴ πάλι γέμισε χαρά, τὴν ὁποία τῆς ἔδινε ἡ μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Καὶ μέσα ἀπὸ αὐτὴν τὴν παράδοξη μελέτη, ἦλθε ἡ δοξολογία, ἦλθε ἡ εὐχαριστία, ἦλθε ἡ ζῶσα προσευχή! Μελετοῦσε καὶ ὕστερα ἔκανε προσευχὴ μετὰ δακρύων γιὰ ὅσους εἶχαν τὰ ἴδια προβλήματα μὲ σωματικὲς ἀναπηρίες καὶ ἀσθένειες καὶ ἰδιαιτέρως προσευχὴ γιὰ ὅσους ἦσαν τυφλοὶ στὴν ψυχὴ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία... Μὲ τὴν προσευχή της ἔβλεπε τὸν Θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ Τὸν παρακαλοῦσε καὶ Τὸν ἱκέτευε γιὰ τοὺς πτωχούς, τὰ ὀρφανά, τοὺς ἀνέργους, τοὺς ἀστέγους, γιὰ ὅλους τοὺς ἀσθενεῖς. Γιὰ τοὺς καλοὺς καὶ τοὺς κακούς, γιὰ τοὺς ἀγαθοὺς καὶ τοὺς πονηρούς, γιὰ τοὺς δικαίους καὶ τοὺς ἀδικουμένους, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἐκείνους ποὺ ἐξακολουθοῦν νὰ ἀδικοῦν τὸν κόσμο... γιὰ τοὺς ἄρχοντες καὶ τοὺς ἀρχομένους. Ὅλοι τους νὰ φωτισθοῦν καὶ ὅλοι τους νὰ δοῦν τὸ Φῶς τὸ ἀληθινό, τὸν Χριστό, τὸν Σωτῆρα τοῦ κόσμου!

Κάποτε, ἀρρώστησε βαρειά. Ἐξωμολογήθηκε γιὰ τελευταία φορὰ καὶ κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Ζήτησε τὴν Καινὴ Διαθήκη, εἶπε νὰ τὴν ἀνοίξουν καὶ ἀνοικτὴ νὰ τὴν ἀκουμπήσουν στὰ χείλη της. Ἅπλωσε τὰ χέρια της ἡ Ἀσπασία καὶ τὴν κράτησε γερά, ἀλλὰ ξεψυχισμένα. Οἱ οἰκεῖοι της κατὰ Θεία Πρόνοια τὴν ἄνοιξαν στὸ Α´ κεφάλαιο τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου. Ἐπαναλαμβάνοντας συνεχῶς τὸ «Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν», ἡ Ἀσπασία παρέδωσε τὸ πνεῦμα της καὶ ἡ ψυχούλα της πέταξε ψηλὰ στὸν οὐρανό, ἐνῶ συγχρόνως πλημμύρισε τὸ δωμάτιό της μὲ ἄρρητη γλυκύτατη εὐωδία!... Εἶναι καὶ αὐτὴ μία ἀφανὴς ἁγία!...
Πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. Ἀναγνωστόπουλου

https://paraklisi.blogspot.gr/2018/01/blog-post_673.html#more

Εορτή των Γραμμάτων στο Δημοτικό Σχολείο Δοξάτου

Ο ΛΑΟΣ  ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΤΟΥΣ  ΠΑΝΤΕΣ...ΑΚΟΜΗ  ΚΑΙ ΤΟΥΣ  ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ.!



Εορτή των Γραμμάτων στο Δημοτικό Σχολείο Δοξάτου
Σας παρακαλούμε να τιμήσετε με την παρουσία σας την Εορτή των Γραμμάτων, που διοργανώνουμε με την ευκαιρία της εορτής των Τριών Ιεραρχών, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018 και ώρα 5.00 μ.μ. στην Αίθουσα Τελετών του Δημοτικού Σχολείου Δοξάτου.




  https://proklitiko.gr/

Ποιόν υπηρετείτε-υπακούτε; Τον Λαό ή τους Πατρώνες σας ;

Άρθρο Γνώμης του Ευάγγελου Αθανασιάδη (*)

23/01/18

Το συλλαλητήριο της 21 Ιανουάριου 2018, έγινε. Ολοκληρώθηκε.
Αλλά μήπως, την 21 Ιανουαρίου ξεκίνησε και Τώρα αρχίζει;
Ας κάνουμε μια πρώτη αποτίμηση των γεγονότων και των αποτελεσμάτων.

Ήταν οπωσδήποτε μία συγκέντρωση εντυπωσιακού όγκου και πυκνότητας. Οποιοδήποτε κόμμα μπορούσε να μαζέψει τόσο κόσμο, με κατάλληλη οργάνωση και διάταξη στον χώρο, θα κάλυπτε την μισή Θεσσαλονίκη, θα την προσδιόριζε στα 2 με 2,5 εκατομμύρια και θα απαιτούσε εκλογές.

Κόσμος από το Μέγαρο Μουσικής έως το Λιμάνι (μία απόσταση 5Km). Ο κόσμος κάλυπτε το πεζοδρόμιο και τον δρόμο. Μία έκταση μεγαλύτερη από 200.000 m2. Στα περισσότερα σημεία δεν μπορούσες να περπατήσεις. Κατά τις πιο επιεικείς εκτιμήσεις πάνω από 550.000 άτομα έως 800.000 ή και εκατομμύριο.
Και αυτό το αποτέλεσμα χωρίς διαφήμιση και με πολεμική από παντού. Και με διάχυτο φόβο επίθεσης αναρχικών και με πρόβλεψη δυσμενών καιρικών συνθηκών.
Με κατάλληλη διαφήμιση και παρότρυνση από τα ΜΜΕ, θα πρέπει να αναμενόταν το 3πλάσιο αποτέλεσμα.
Η μαζικότητα ήταν τέτοια, που η αντισυγκέντρωση των αναρχικών ατόνησε και εκφυλίστηκε.

Ήταν μια σύναξη εξαιρετικού παλμού, με παράλληλη σοβαρότητα και κοσμιότητα.
Ο κόσμος σοβαρός, καλοβαλμένος, αξιοπρεπής. Χωρίς ακρότητες.
Οικογένειες, με παιδιά και νεότητα. Ένα μπόλιασμα για τις επόμενες 3 γενιές.
Η υπεροψία και η αυθάδεια των Ξένων και Ντόπιων, που νόμισαν ότι αποχαύνωσαν τον Λαό, έγινε αφορμή για Εθνική αφύπνιση και εγρήγορση.
«Άλλαι βουλαί ανθρώπων και άλλα θεός κελεύει» δλδ «Άλλα τα σχέδια των ανθρώπων κι άλλα προστάζει ο Θεός». Αλλά έτσι πάντα δεν σώθηκε η Ελλάδα ;

Το μήνυμα ηχηρό.
Θα επηρεάσει τα συλλαλητήρια των Αθηνών και άλλες εκδηλώσεις.

Το ένστικτο του Ενεργού Έλληνα Πολίτη έδειξε ότι παραμένει ενεργό, ζωντανό, ισχυρό, ξεπερνάει το άοσμο και άχρωμο πλέον πολιτικό σύστημα, που είναι εγκλωβισμένο στη δίνη των μνημονίων και αδυνατεί να προσφέρει ηγέτη και όραμα.
Αν τα κόμματα δεν αναπροσαρμόσουν την συμπεριφορά τους, είναι θέμα χρόνου η δημιουργία νέων πολιτικών αναταράξεων.

Κύρια συμπέρασμα:
-Ο Τσίπρας, ο Μητσοτάκης, και ο Ιερώνυμος, θεσμοί αποκομμένοι από την Λαϊκή βάση, άρα αποκομμένοι και από την νομιμοποίηση τους.
-Ο Μπουτάρης σε ακόμη απεχθέστερη θέση. Κάθε αναφορά στο πρόσωπό του προκαλούσε έντονη αποδοκιμασία και αποστροφή. Χάσμα Μέγα.
-Αυτό το μεγάλο πλήθος Λαού, χωρίς πολιτική εκπροσώπηση.

Οι κυβερνώντες σε ποιόν θα υπακούσουν; Στον Λαό ή στους Πατρώνες τους;



(*) Ο Ευάγγελος Αθανασιάδης είναι Συνταγματάρχης ε.α.
https://fonientos.blogspot.gr/2018/01/blog-post_24.html 

Ο ΕΦΕΤ ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΚΡΕΑΣ ! ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΘΕΙ ! ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΑΛΜΟΝΕΛΑΣ !

                 ΣΕΦΤΑΛΙΑ  ΚΥΠΡΟΥ !

http://www.fimes.gr/2018/01/efet-seftalia/#axzz551i8e3d3

Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας, όχι Σλάβος, και οι Σλάβοι και η γλώσσα τους δεν σχετίζονταν με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του παρά 1000 χρόνια αργότερα.

δειτε παρακατω τους  συντακτες  της  επιστολης
http://www.istorikathemata.com/2018/01/1000.html?